Pani Leokadia Małaszewska była wieloletnim i szanowanym pedagogiem i nauczycielem. Była również członkiem i osobą pracującą na rzecz: Związku Patriotów Polskich, Polskiego Czerwonego Krzyża, Związku Nauczycielska Polskiego, Ligi Kobiet, Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej, Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, Związku Sybiraków. Krzewiła kulturę polską tak na Syberii jak i na Ziemiach Zachodnich. Dzięki jej pracy i zaangażowaniu rozbrzmiewały słowa dawnych polskich pieśni, inscenizacje mówiły o polskości Ziem Zachodnich, o ich powrocie do macierzy, tańce takie jak: mazur, krakowiak, kujawiak, marynarski, góral i polonez integrowały społeczeństwo, scalały dzieci szkolne. W 1944r. z upoważnienia Związku Patriotów Polskich organizowała sierociniec dla dzieci polskich żołnierzy i sierot w Bocisze woj. (obłaść) Wołogda. Zbierała dzieci w promieniu 300 km – z obłaści Wołogodzkiej, Archangielskiej i Jarosławskiej. Następnie również z polecenia ZPP zorganizowała szkołę polską w Bocisze przy niepełnej szkole średniej rosyjskiej. Tam pracowała jako nauczycielka do 1946r, pełniła funkcję kierownika szkoły oraz z-cy dyrektora sierocińca ds. nauki i kultury dzieci polskich. Pracując jako nauczycielka budziła poczucie tożsamości dzieci, uczyła kultury ojczystej i polskich tańców regionalnych. Organizowała uroczystości z okazji 3 maja i 11 listopada i inne według wytycznych władz oświatowych polskich w ZSRR.
W 1946r. wróciła do Polski i osiedliła się w Kotli, dokąd Władysław Kazimierski (ojciec Pani Małaszewskiej) i pierwszy wójt gminy Kotla sprowadził rodzinę. Latem 1946r. prowadziła półkolonię w Kotli i przygotowała pierwszy na Ziemiach Zachodnich występ dzieci inscenizowany śpiewem i tańcem narodowym.
Po wyjściu za mąż w 1947r. zaczęła pracować w Szkole Podstawowej w Kotli jako nauczycielka, uzupełniając wykształcenie pedagogiczne – liceum pedagogiczne, filologię polską i historię na Uniwersytecie Gdańskim.
W latach powojennych jako nauczycielka prowadziła w Kotli kursy dla analfabetów. Pomogła wraz z mężem wielu osobom w zdobyciu wykształcenia podstawowego.
Od 1951r. do 1954r. była kierownikiem zespołu języka polskiego w Powiatowym Ośrodku Metodycznym w Głogowie. Organizowała lekcje pokazowe i konferencje podnosząc poziom przygotowania merytorycznego nauczycieli do prowadzenia zajęć.
Należała do Ligi Kobiet, której była przewodniczącą przez wiele lat, zakładała koła w terenie. W szkole prowadziła również drużynę harcerską , Koło PCK i przez kilka lat popołudniową świetlicę, wyrównawczą dla uczniów mniej zdolnych i dla dzieci pozostających bez opieki.
Praca w szkolnym kole PCK i zarządzie w Głogowie przez okres 30 lat na rzecz tej organizacji przyniosła uznanie, odznaczenia i dyplomy (Odznaki Honorowe w 1976 i 1986r.). Organizowała prace na rzecz budowy nowej szkoły (1960r.) poprzez występy artystyczne w terenie (Kozie Doły, Chociemyśl, Bielawy) zbierając fundusze na rzecz wyposażenia nowej szkoły.
Praca społeczna na rzecz dziecka i społeczeństwa była jej zawsze bliska. Prowadzone kółko dramatyczne i taneczne przynosiło satysfakcję, otrzymała wiele wyróżnień na przeglądach zespołów w powiecie i w województwie. Pedagogiczną satysfakcją było uzyskanie trzech pierwszych miejsc uczniów kl. VIII (rocznik 1955) na powiatowym sprawdzianie wiadomości klas ósmych wszystkich szkół z pięciu przedmiotów, z których trzech uczyła Pani Małaszewska. Osiągnięte wyniki podniosły autorytet w środowisku nauczycielskim, uznanie i dobrą ocenę w wydziale oświaty. Pracowała w szkolnictwie do 1992r.
Od 1960r. pracowała jako opiekun społeczny w Kotli. Pomoc ludziom starszym, niesamodzielnym, opuszczonym, odwiedzanie chorych i pomoc dzieciom (nawet poprzez umieszczanie w domu dziecka) była nowym wyzwaniem. Pracowała wiele lat w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej w Głogowie. Zorganizowała w Kotli koło Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, dzięki któremu część dzieci wyjeżdżała na wycieczki i kolonie organizowane z funduszu towarzystwa.
Pani Leokadia Małaszewska była zaangażowana w działalność społeczną na rzecz środowiska Sybiraków. Od powstania Koła w styczniu 1990r. pełniła funkcję Sekretarza Gminnego Koła. Pomogła wielu członkom w poszukiwaniu dokumentów umożliwiających uzyskanie uprawnień kombatanckich. Była Przewodniczącą Komisji weryfikującej osoby uprawnione do świadczeń. Inicjowała i współdziałała w organizacji uroczystości rocznicowych. Pani Leokadia Małaszewska była zawsze zaangażowana w kultywowanie historycznych tradycji niepodległościowych, propagująca idee patriotyczne i upamiętnianie prawdy historycznej.
Pani Leokadia Małaszewska za swoją pracę zdobyła odznaczenia i medale:
- Złoty Krzyż Zasługi - przyznany uchwałą Rady Państwa w dniu 6 października 1973r.
- Odznaka Honorowa czwartego stopnia przyznana uchwałą Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża – 21 kwietnia 1976 i odznaka trzeciego stopnia przyznana w 1986r.
- Medal Komisji Edukacji Narodowej – przyznany przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania w dniu 5 lipca 1978r.
- Medal 40-lecia Polski Ludowej przyznany uchwałą Rady Państwa 22 lipca 1984r.
- Krzyż Honorowy Orderu Odrodzenia Polski – przyznany uchwałą Rady Państwa 4 września 1985r. za trzydziestoletnią szczególnie wyróżniającą pracę pedagogiczną
- Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej – przyznany przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 19 kwietnia 2004r.
- Krzyż Zesłańców Sybiru - przyznany przez Prezydenta RP 17 sierpnia 2004r.
- Tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel Rzeczypospolitej Polskiej” Nadany przez Prezydenta RP 2 października 1991r. za szczególnie wybitne osiągnięcia w wieloletniej pracy pedagogicznej
Wyróżnienia:
- Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za wzorową i owocną pracę na polu oświaty i wychowania w Polsce Ludowej Warszawa, październik 1970r
- Nagroda II stopnia Ministra Oświaty i Wychowania za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej Warszawa, marzec 1975r.
- Laureatka dorocznego plebiscytu „Konkretów” i Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych „ Ludzie konkretnej roboty” Legnica, 24 kwietnia 1979r.
- Nagroda specjalna Kuratora Oświaty i Wychowania w Legnicy za osiąganie wybitnych rezultatów w pracy dydaktycznej i wychowawczej Legnica, czerwiec 1980r.
Odznaki:
- „Zasłużony Opiekun społeczny” – Minister zdrowia i Opieki Społecznej 7 kwietnia 1973r.
- „Odznaka Przyjaciela Dziecka” - przyznana przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci 14 kwietnia 1975r.
- „Za zasługi dla Województwa Legnickiego” – Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej 11 październik 1978r.
- „Zasłużony Opiekun Koła PCK” Zarząd Wojewódzki PCK. .⃰
⃰Wyciąg z wniosku, będącego załącznikiem do Uchwały Nr XXIV/150/05 Rady Gminy Kotla z dnia 15.09.2005r.
